2: samenvating

Een zekere Mister Boyden en de scherf vragenArendsoog en Witte Veder "in naam van de president" om een onderzoek in te stellen naar de grootscheepse wapen leveranties aan de indianen. Onze vrienden stemmen daarmee om zo'n enorm bloed bad te voorkomen in en Arendsoog besluit te proberen om opgenomen te worden in de bende van "Long Tom Burden", die naar verluid de wapens aan de indianen levert...

Na een, door Mister Boyden opgezette, "postkoetsoverval" komt Arendsoog in contact met Long Tom. Hij wordt na wat heen en weer gepraat opgenomen na dat hij zijn schiet kunsten heeft laten zin door het geweer uit long Tom hand te schieten wordt hij opgenomen in de bende. Als de bende echter weer naar de indianen gaat om de wapens af te leveren, kan Arendsoog het niet laten om zijn Indianenkennis in praktijk te brengen en heel overtuigend met de indianen te onderhandelen. Daarmee zet hij echter wel de leider voor schut, en deze is daar zeker niet blij mee...

Die nacht nog probeert Long Tom Arendsoog uit de weg te ruimen. Dit mislukt echter door dat Arendsoog long tom op het laatste moment nog bewusteloos kan slaan met de achter kant van zijn revolver en Arendsoog vlucht weg uit het kamp. Long Tom vertelt inmiddels aan de andere schurken dat Arendsoog er vandoor gegaan is met het goud dat ze van de indianen hebben gekregen terwijl long Tom het na dat hij wakker werd heeft verstopt.

Arendsoog wordt gezocht voor de postkoetsoverval onder zijn schuil naam Bob Jessup.

Zijn vriend witte veder houd de schurken die naar hem op zoek zijn in de gaten. Maar hij wordt bij een Ranch gesnapt en Arendoog komt hem bevrijden.

Daar schakelen ze na een lang en gewelddadig gevecht de mannen die achter hem aan zitten uit en vinden ze het adres van de Mexicaan op de dozen waar de wapens in zitten.

Uiteindelijk vinden ze de Mexicaan en belanden ze in een vuur gevecht waar de Mexicaan met een beetje geluk de diepte in werd gewerpt.

De indianen krijgen hun wapens niet en dus is de opstand over.

Het laatste stukje had de samenvatting niet dus die moest ik er zelf bij schrijven.

http://www.arendsoog.info/index.php?module=beschrijving&nummer=54

1. Zakelijke gegevens

Onderdeel A

A : de serie heet Arendsoog en de titel is ''vogelvrij''

B: Vogelvrij is geschreven door Paulus Nowee. Zijn vander Johannes Nowee schreef de eerste paar delen van Arendsoog.

C: de uitgever heet: Company of Books

Het boek verscheen op oktober 1989. In mijn boek stond niet welke druk het was.

Er zitten in het boek 154 bladzijden.

6. Recensie en eigen mening

http://www.ebook.nl/store/arendsoog-vogelvrij-p-191733.html

Een leuk boek. Het is indrukwekkend geschreven en zit weer vol avontuur. Met een beetje achterdochtig einde. Ook is het makkelijk om te lezen en niet moeilijk geschreven. het is een beetje ouderwetse maar dat past wel bij het boek. De kaft past ook bij de titel ''vogelvrij'' waarin Arendsoog naar zijn vriend witte veder zwaait. Dit boek is een beetje uniek van al de ander boeken in de serie. Het is geweldig om te lezen ik zou het iedereen aanraden.

Beoordelingst woorden zijn: leuk, indrukwekkend, achterdochtig, makkelijk, moeilijk, ouderwets, uniek, geweldig.

Indrukwekkend: het boek is wel leuk geschreven maar echt indrukwekkend is het niet.

Achterdochtig: het einde kon je verwachten daarom vind ik dit niet een goed beoordelings woord.

Moeilijk: klopt het is inderdaad niet moeilijk geschreven, maar heel makkelijk was het ook niet.

Ouderwets: ik vind ook dat het ouderwetse bij het boek past, vooral omdat het in het wilde westen was.

Geweldig: Ik zou niet zeggen dat het geweldig was maar het was wel leuk om te lezen.

3. Over de auteur

P . Nowee is geboren op 25 juni 1936 in Den Haag en is overleden op 30 september 1993 Den Haag.

Voor dat Paule na de dood van zijn vader door ging met de serie Arendsoog was hij journalist.

Hoewel de hele serie zich in Amerika afspeelt (vooral in ruig woestijn gebied) zijn zowel vader als soon nooit in Amerika geweest.

http://www.arendsoog.info/index.php?module=schrijvers

5. Leeservaringen

Onderwerp:

het onderwerp van het verhaal spreekt mij wel aan want er zit geweld avontuur in en het is in het wilde westen. In het verhaal kwam voor dat blanken samen met indiaan samenwerkten dat was wel bijzonder. Voordat ik het verhaal ging lezen dacht ik dat her over cowboys en geweld ging en daar ging het ook over dus mijn verwachtingen klopten. In het verhaal kwam voor dat indianen in reservaat werden gezet met slechte grond en weinig voedsel, dat zette mij aan het denken hoe de blanken de indianen slecht hebben behandeld.

Het onderwerp blijft wel oppervlakkig, want er speelt zich af in een woestijn gebied met schieten en geweld en indianen dus typisch cowboys.

Het onderwerp is voorspelbaar want in het begin wordt er gesproken over een schurk en je weet bijna zeker dat uiteindelijk de schurk zal sterven of opgepakt zal worden.

In het verhaal komen de hele tijd de cowboys voor maar de indianen blijven een beetje achterwegen.

Ik heb wel andere verhalen van Arendsoog gelezen en ik vond ''de spookranch'' beter, want die was simpelweg leuker en spannender geschreven.

Gebeurtenissen:

het verhaal heeft genoeg gebeurtenissen en er zit genoeg tempo in.

In het verhaal gaat het vooral om de gebeurtenissen, want de gebeurtenissen bepalen eigenlijk de gevoelens.

Na dat Arendsoog long tom had neergeslagen bij hun schuilplaats vond ik het bijzonder dat alle leden de dag er na nog steeds naar long tom luisterden en volgden.

Alle gebeurtenissen zijn geloofwaardig er gebeuren geen gekke en onmogelijke dingen.

De gebeurtenissen zijn voor die tijd wel herkenbaar en verrassend. In het verhaal wordt op mekaar geschoten en er worden sommige gevangen genomen. Dat heb ik niet meegemaakt.

Ik zou graag een schiet gevecht met cowboys mee willen maken.

Personages:

Je voelt mee met he leven van de hoofdpersoon en met de ander personages.

Met de problemen en gedachten van de personages kun je goed meeleven.

Ik zou best op de hoofdpersoon in het wilde westen willen lijken. Sommige ideeën zijn dom (vooral bij de schurken) en sommige ideeën zijn weer beter (bij de helden).

De personages gedragen zich normaal, hoewel soms is het alsof de hoofdpersoon wel heel veel geluk heeft.

Geen verhaal personen heeft mij beïnvloed.

Van de personages kom je verder in het verhaal te begrijpen waarom ze deze beslissingen maken of waarom ze de beslissen juist zo doen.

Je komt genoeg over de personages te weten inclusief hun gevoelens en hun gedrag.

De personages blijven na een avontuur hetzelfde qua gedrag.

Dat de Arendsoog zomaar ergens naar binnen gaat en dat niemand iets merkt is een beetje vreemd.

Bouw:

De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Het verhaal is spannend door de snelle wisselende gebeurtenissen. Het verhaal is niet al te simpel maar wel makkelijk geschreven. Er zijn twee verhaallijnen die van de schurken op Arendsoog en die van de witte verder op de schurken met Arendsoog. Er zijn in het verhaal terugblikken op andere verhalen. Bijvoorbeeld wanneer hij een uniform aantrekt wordt er verwezen naar een ander boek waar hij ook zo'n uniform moest aantrekken. Het slot past bij de eerdere gebeurtenissen en het is een plezierig slot.

Taalgebruik:

het verhaal is makkelijk te lezen, al raak je soms even kwijt waar je was.

Er zitten niet veel moeilijke woorden in het verhaal al gebruikt de schrijver veel het woord ''enfin''.

In het verhaal wordt veel beschreven (een beetje te veel) dat maakt mijn leest tempo langzamer.

De gesprekken in het verhaal zijn niet veel of groot, en uit de gesprekken kun je op maken waarom een personage zijn handeling doet.